Đački grob je spomenik posvećen srpskim ratnicima poginulim tokom Prvog svetskog rata u periodu od 1914. do 1918. godine. Nalazi se u drugoj zoni zaštite Nacionalnog parka Kopaonik na 1550mnv, blizu izletišta Kadijevac. Ovaj spomenik je dugo godina bio zapostavljan i verovatno skrivan od očiju javnosti. Međutim, na 100 godina od Velikog rata, tu je nepravdu ispravio JP „Nacionalni park Kopaonik“. Te 2018. godine, spomenik je obnovljen i otkriven za javnost i posetioce Kopaonika.

Sa visinom kaskada od 71 metra Jelovarnik predstavlja najviši vodopad u Srbiji. Nalazi se u podnožju Kopaonika u oblasti Jelovarnik, po kojoj je i dobio ime u okviru Nacionalnog parka Kopaonik. Skriven u šumi na 1116 metara nadmorske visine (najviša tačka) sa tri kaskade proglašen je za prirodni rezervat. Doći do njega je za mnoge prava planinska avantura.

U proleće 2007. godine naslednik Francuske krune Šarl Filip od Orleana, počasni vojvoda Anžuja, zasadio je tokom posete Srbiji, nove sadnice jorgovana u dolini reke Ibar, u znak sećanja na Jelenu Anžujsku, francusku princezu i srpsku kraljicu. I ovog aprila kada cvetaju jorgovani u dolini Ibra koja je poznata i kao dolinom jorgovana u sećanje navire priča o Jeleni od pre sedam vekova koja je obeležila srpsku srednjovekovnu istoriju.

Na nadmorskoj visini od 1800 metara, neposredno ispod Pančićevog vrha - najviše geografske tačke planine Kopaonik - prostire se arheološki lokalitet Nebeske stolice, kojemu je kumovala, kao njegov prvi istraživac, arheolog Gordana Tošic iz kraljevačkog Zavoda za zaštitu spomenika kulture. U narodnom predanju ovo mesto je nazvano crkvina (crkva).

Putujući Ibarskom magistralom ka Kopaoniku, sigurno ste, na jednoj od litica u Dolini jorgovana, primetili betonsku statuu srpskog vojnika. Ovaj spomenik datira iz 1930. godine, a izgradilo ga je državno tehničko preduzeće "Labor“ iz Beograda, prilikom izgradnje i rekonstrukcije magistralnog puta i pruge Kraljevo - Raška.

Posvećen je ibarskim junacima koji su poginuli u Balkanskim ratovima i Prvom svetskom ratu. Na ideju da se oda čast srpskoj vojsci došli su inženjeri preduzeća "Labor" Aleksandar Acković i Vlada Starčić. 

Obelisk na vrhu Suvo rudište izgrađen je od strane Republičkog geodetskog zavoda Srbije, tridesetih godina XX veka, kao trigonometrijska tačka prvog reda. Sve do kraja Drugog svetskog rata bio je drvena građevina, a pedesetih godina XX veka izgrađen je od kamena i betona u obliku u kakvom je danas.

 

Visok je 15 metara, ima oblik četvorostrane piramide i nalazi se na samoj ivici napuštenog rudnika na Kopaoniku na visini od 1970 mnv.

Memorijalna soba Milunke Savić otvorena je 2020. godine u Jošaničkoj Banji. Spomen soba je deo memorijalnog kompleksa koji je podignut 1995. godine u okviru koga se nalazi spomenik Milunki Savić u prirodnoj veličini. Multimedijalna postavka sačinjena je iz nekoliko segmenata. Centralno mesto izložbe zauzima interaktivni mozaik koji čine brojne Milunkine fotografije koje iza sebe kriju autentične filmove iz Velikog rata. Filmove putem tablet računara pokreće specijalno kreirana aplikacija.

Ispod planine Kopaonik, nekih petnaestak kilometara od Raške na 900mnv, u selu Semeteš nalazi se neobično Semeteško jezero, dugačko osamdesetak metara, a obraslo ševarom. Njegova zelena voda stalno treperi, u jezero se ulivaju podzemne vode, a meštani tvrde da je ovo jezero veoma misteriozno i da je bezdno. Svake godine, drugog dana avgusta, organizuje se sabor poznatiji kao Ilinski dani koji je prepun sadržaja.

Banjski kompleks

Jošanička Banja se nalazi na obroncima Kopaonika (24 km udaljena), u dolini reke Jošanice i njene pritoke Samokovke, na nadmorskoj visini od 550 m. Okolina banje je bogata zelenilom i šumama u kojima dominira „banjski borjak“ koji predstavlja deo prirode posebne vrednosti, naročito za zdravstvene i rekreativne potrebe. Neposredna blizina Kopaonika kao najatraktivnije zimske turističke destinacije, blagotvorna voda, prijatna nadmorska visina i klima, dobra su osnova za razvoj turističkog mesta u kome je priroda u službi zdravlja.

Iz kanjona, pa preko brda i prevoja, strmim kozjim stazicama stiže se pod samu liticu, vertikalno uspravljenu i skrivenu u gustišu. U njenom donjem delu je nevelika pećina, a u pećini svetilišta. Mala crkva smeštena u steni nastala je svakako u tursko vreme. Tu su ljudi ovih krajeva, krijući se od Turaka, dolazili u zbegove, pa i crkvicu uredili u samoj litici. Posvetili su je svetom Metodiju, velikomučeniku, episkopu grada Patre Likijske.

Svake godine, 21. jula obeležava se kopaonička slava Sv. Prokopije. Jutarnjom liturgijom na lokalitetu "Nebeske Stolice", na nadmorskoj visini od 1800 metara vernici, građani i turisti se okupljaju obeležavajući slavu posvećenu svetom Prokopiju, zaštitniku rudara. Ostaci stare hrišćanske bazilike iz 5. ili 6. veka se nalaze na najvećoj nadmorskoj visini u Srbiji i jedno je od mesta koje predstavlja pravi dragulj letnje ponude Kopaonika. "Nebeske stolice" su prosto fascinantne. Feliksa Kanicu (naučnika, zemljopisaca i svetskog putnika iz pretprošlog veka) seljaci su doveli na Pančićev vrh i kazali mu: "Eto, gospodine, sa ovog mesta se vidi ceo svet." To i danas stvarno tako izgleda."